Tom: 40 Strona: 53

Autorzy:
Bogna Zawieja
Wiesław Pilarczyk
Bogna Kowalczyk

Tytuł:
Porównanie decyzji o wyrównaniu odmian podjętych po zastosowaniu metody COYU i testu Bennetta – dane symulowane

Język: Angielski

Słowa kluczowe:
badania OWT
metoda Bennetta
metoda COYU
rzepak ozimy
symulacja
wyrównanie odmian

Streszczenie:
Decyzje dotyczące wyrównania nowych odmian (odmian „kandydatów”) przed ich zarejestrowaniem dotyczą zarówno cech ilościowych jak i jakościowych. W przypadku cech jakościowych reguły decyzyjne są bardzo proste. Mianowicie w próbie o ustalonej wielkości obserwuje się liczbę roślin nietypowych i jeśli frakcja takich roślin przekracza pewną wartość progową, odmianę uznaje się za niespełniającą warunku wyrównania. Bardziej złożoną procedurę stosuje się w przypadku cech ilościowych. Najogólniej, przy analizie cech ilościowych, porównuje się odchylenia standardowe (obliczone na podstawie próby 60 roślin) odmiany-kandydata ze średnim odchyleniem standardowym z pewnej liczby – specjalnie wybranych – odmian zarejestrowanych. Oficjalnie zalecaną procedurą w krajach stowarzyszonych w organizacji UPOV jest tzw. procedura COYU. Jedną z innych metod możliwych do zastosowania jest wykorzystanie testu Bennetta, w którym bada się jednorodność współczynników zmienności. Szczegółowy opis metody Bennetta został podany w opracowaniach Zawieji i Pilarczyka (2005, 2006 i 2007). W tym opracowaniu porównane są decyzje dotyczące wyrównania odmian podjęte po zastosowaniu metody COYU (combined over years uniformity) i testu Bennetta. Dla odmian wzorcowych wykorzystano dane rzeczywiste z lat 2006-2008 dotyczące rzepaku ozimego z doświadczeń przeprowadzonych w stacji doświadczalnej oceny odmian w Słupi Wielkiej. Z powodu małej liczby odmian-kandydatów dane dla nich zostały wygenerowane. Decyzje podejmowane na podstawie obu metod nie różnią się istotnie od siebie. Jednakże, w kilku przypadkach metoda Bennetta okazała się nieco bardziej restrykcyjna.

Wyświetl